تخمین منحنی مشخصه آب خاک با استفاده از منحنی دانه بندی و چگالی ظاهری بر اساس تئوری تخلخل موضعی

اندازه گیری منحنی مشخصه آب خاک در آزمایشگاه وقت گیر، پر هزینه و همراه با خطاست. از این رو محققین سعی در ارائه روش هایی جهت تخمین این منحنی نموده اند. آریا و پاریس (1999) مدلی را برای تخمین این منحنی بر اساس منحنی دانه بندی و چگالی ظاهری ارائه نموده اند. در این مدل منحنی دانه بندی را بر مبنای اندازه ذرات به چند قطعه تقسیم کرده، سپس با توجه به میانگین شعاع ذرات و درصد ذرات بزرگتر از هر اندازه و روابط موجود می توان منحنی مشخصه را تخمین زد. در این مدل از یک پارامتر مقیاس بندی به نام ? استفاده می شود که می تواند مقداری ثابت فرض شده و یا از روش های خطی و لجستیک به دست آید. اغلب ممکن است منحنی دانه بندی خاک مورد نظر به طور کامل وجود نداشته باشد و تنها درصد ذرات رس، سیلت و شن خاک در اختیار باشد. در این حالت، ابتدا منحنی دانه بندی خاک از روش ارائه شده توسط اسکگز و همکاران (2001) که توسط فولادمند و سپاسخواه (2006) بهبود یافته است، تخمین زده شده و سپس با استفاده از آن منحنی مشخصه آب خاک به دست می آید. از سوی دیگر رخشنده رو و اسلامی حقیقت (1387) یک مدل برای در نظر گرفتن تخلخل موضعی متغیر ارائه نموده اند که تخمین منحنی مشخصه آب خاک را بهبود بخشیده است. در این تحقیق ابتدا از تلفیق مدل های مذکور جهت تخمین منحنی مشخصه آب خاک 30 نمونه خاک استفاده شد. سپس مدل پیشنهادی با استفاده از یک معادله جدید که با در نظر گرفتن تخلخل موضعی متغیر و از دو روش خطی و لجستیک واسنجی شده بود، برای 18 نمونه خاک دیگر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از تخلخل موضعی متغیر، به تخمین دقیق تر منحنی مشخصه آب خاک منجر می شود.